دین را چه سود چون که فقیری به روی دار
نعشش کشانده شد به جبر سمت و سوی دار

دین را چه سود تا که از اول و آخرش
بسمل بخواند، کارگری بر گلوی دار

دین را چه سود، دارِ مکافات پس کجاست
از صدر منبر آمده راهی به کوی دار

مسکر حرام و جام و باده هر دو شد حرام
لیکن نشست سری ظالمانه بر سبوی دار

دینی که گفت ظلم نکن، ظلم ناپذیر
اینک شده کتل خون به جوی دار

از دار هم نمی‌شود گله‌ای کرد تا که هست
یک سوی خوی ظالمی و دگر سوی خوی دار

حسین کیانی نیا
۲۳ خرداد ۱۳۹۹