خُرَّم بُدی، کنون زِ تو باقی است ردّ خونای دشتِ پُر زِ لالههای پَرپَرِ واژگون
دیوی سیاه آمد و غرقِ بلا شدیبا تیر و ترکش و سپر آمد به اندرون