جود و ایثار را نمى توان مبناى اصلى زندگى عمومى قرار داد و بر اساس آن ها مقررات و قانون، وضع و آن را اجرا کرد. اگر جود و احسان و ایثار تحت قانون و مقررات لازم الاجراء درآید دیگر جود و احسان و ایثار نام ندارد، به اصطلاح از وجودش عدمش لازم مى آید.

به تعبیر بنده "احسان فراگیر در جایی وجوب می‌یابد که آن جامعه درگیر تبعیض و بی‌عدالتی فراگیر باشد"؛ لذا در جامعه‌ای که نیاز به جود و احسان بسیار احساس می‌شود، فی‌الواقع آن جامعه گرفتار بی‌عدالتی و تبعیض است!